In dit verslag introduceren wij meteen één van onze beste vrienden in Chiang Mai Thailand. Namelijk Uthai Samathong. Een fantastische en oprechte kerel.
Wij leerden Uthai een jaar of tien geleden kennen bij Doo Dee restaurant in Chiang Mai, dat gelegen is tegenover het Chiang Mai Gate hotel en waar wij de eerste keer verbleven tijdens onze huwelijksreis. Hij werkte daar in de bediening, samen met Toa (de eigenaresse en getrouwd met een Nederlander), Lek (een ladyboy), en de dames Taa en Jim. Meestal namen wij na een uitje of excursie daar een afzakkertje voor het slapen gaan. Het restaurant werd vaak bezocht door groepen westerse toeristen die ook in Chiang Mai Gate hotel verbleven. Vaak hele grote groepen van wel 50 personen. Het was dan ook heel hard werken voor het personeel van Doo Dee en dat vaak bij tropische temperaturen. Door de jaren heen hebben wij een band met elkaar opgebouwd en menig leuke afterparties gehad.
Uthai verbleef in die tijd in een Boeddhistische tempel Wat Phra Singh waar hij ook nog eens werkte als chauffeur voor de monniken.
Op 21 maart 2018 werden Uthai en zijn vriendin Noom de trotse ouders van Irene.
Tijdens ons verblijf in Thailand in de zomer van dat jaar overleed onverwacht mijn vader in België. Daar terugkeren naar huis om de uitvaart bij te wonen geen optie was heeft Uthai heeft toen voor ons geregeld dat we bij de tempel Wat Phra Singh op een serene en Boeddhistische manier afscheid hebben kunnen nemen van mijn vader.
Tegenwoordig werkt Uthai als taxichauffeur in Chiang Mai. Hij haalt ons dan ook altijd op bij Chiang Mai International Airport. Wij nemen dan steeds een koffer vol met kinderkleding mee voor Irene. Dat vinden zij fantastisch. Via deze weg willen wij en onze Thaise vrienden de schenkers van deze kleding, namelijk Rafi, Mathijs, Anne Louise, Manon, Alfred en Elivia ook bedanken. Helaas hebben we door het uitbreken van Covid-19 Thailand al enkele jaren niet meer kunnen bezoeken en hebben we besloten dit jaar pakketjes met kleding te sturen.
Ook hebben wij besloten financieel bij te dragen aan de opleiding van Irene. Zodat zij een goede start kan maken in haar leven.
Inmiddels is Irene al bijna 5 jaar oud en we hopen de familie zo snel mogelijk weer te ontmoeten.